Kaakafwijkingen en hun correcties

Afwijkingen in de manier waarop u bijt, kunnen veroorzaakt zijn door een vormafwijking van de kaken, een dysgnathie. Het kan een vormafwijking van de bovenkaak zijn, van de onderkaak of van beide. Als u dit heeft kunnen klachten ontstaan, onder andere:

• problemen met kauwen en spreken
• klachten aan het tandvlees of gehemelte (een gehemelte-beet)
• kaakgewrichtsklachten

Bij het vaststellen van de afwijking zal een operatie worden voorgesteld. Dit kan, afhankelijk van het onderzoek, een verplaatsing zijn van de bovenkaak, de onderkaak of beide. Zo kan de bovenkaak naar boven (intrusie – bij brede tandvleeslach), naar voor (advancement), naar onder (extrusie) worden gebracht, alsook geroteerd. De onderkaak kan eveneens geroteerd worden en naar voor (advancement) en naar achter gebracht (retrusie) worden.

De kaken worden in de juiste positie gefixeerd met platen en schroeven. Zo wordt na de operatie het fixeren van de tanden op elkaar overbodig.

Soms is bijkomend een kin-operatie of genioplastie aangewezen. De kin kan worden verlengd of ingekort. Dit geeft een extra verbetering in de harmonisatie van het gelaatsprofiel. Ook zal het helpen in het spontaan sluiten van de lippen, zonder extra inspanning van de spieren van de kin. De kin wordt in zijn nieuwe positie gefixeerd met een titaniumplaat en schroeven.

Vóór de operatie zal de orthodontist zorgen voor uitlijnen van de onder- en boventandboog zodat bij de verplaatsing van de kaken beide tandenbogen goed op elkaar passen. Zes weken na de operatie zorgt de orthodontist voor de fine tuning  naar een perfecte beet.

Wij zien u graag bij de start van de orthodontische behandeling zodat er goed gecommuniceerd kan worden met de orthodontist omtrent het te volgen behandelingsplan.
Enkele weken voor de operatie wordt de ingreep voorbereid na het nemen van (digitale) afdrukken van de tanden, radiografische 2D -en 3D-opnames. Met deze gegevens wordt de operatie met een computerprogramma gesimuleerd in 3D zodat de ideale definitieve kaakstand kan bepaald worden. Dit programma laat ook toe beetplaten te maken met een 3D-printer. Die platen worden tijdens de operatie gebruikt voor het juist positioneren van de kaken tegenover elkaar.

De basis van behandeling van patiënten met obstructief slaap-apneu (OSAS) is de CPAP (continuous positive airway pressure). De goede resultaten ervan zijn wetenschappelijk vastgelegd.

De indicatie voor het toepassen van CPAP wordt bepaald door de graad van slaapapneu vastgelegd in de Apneu-Hypopneu Index (AHI) en de graad van zuurstof-desaturatie tijdens de apneu. De index wordt berekend aan de hand van het slaaponderzoek dat wordt uitgevoerd door de longarts. Een AHI boven de waarde 5 is abnormaal, een waarde boven 15 heeft een duidelijke weerslag op de algemene gezondheid en komt in aanmerking voor CPAP. Eventueel wordt op basis van dat onderzoek een chirurgische correctie overwogen, bijvoorbeeld ter hoogte van het weke gehemelte.

Patiënten die niet in aanmerking komen voor CPAP omdat de AHI te laag is (milde slaapapneu), alsook patiënten met een snurkprobleem, kunnen toch verder geholpen worden door middel van een MRA (het mandibulaire repositie apparaat). Het mondapparaat wordt ’s nachts gedragen. Het is zo geconstrueerd dat de onderkaak in een voorwaartse positie wordt gedwongen waardoor de ademhalingsweg ruimer wordt en minder obstructieve apneus optreden tijdens de slaap. Ook het snurken verbetert merkelijk.

Voor het vervaardigen en plaatsen van een MRA wordt u verwezen naar een tandarts-specialist.
Indien het dragen van een MRA duidelijk succesvol is, kan een boven- en onderkaak verschuiving naar voor (bimaxillaire advancement osteotomie) worden overwogen. De patiënt zal daarvoor naar de kaakchirurg worden verwezen voor verder plannen en uitvoeren van de ingreep.